Alacağın olsun hayat,
Kısacık ömrümde başıma getirmediğin kalmadı,
Öğretmeden çetin sınavlara tuttun.
Bazen başardım ama,
Bazende çocuklar gibi sınıfta kaldım.
Kendi karnemi kendi ellerimle doldurdum.
Yaşattıklarından büyük dersler aldım.
Artık imtihan olmak istemiyorum,
Yerinden kalkamayacak kadar yordun.
Ömrümün sonuna yaklaşmama rağmen,
Bak yine en zor soruları bana sordun.

Üzülmüyorum artık eskisi gibi,
Doğanın bütün kanununlarını biliyorum.
Hiç kimse için ağlamıyorum.
Çekildim köşeme kendi halimde,
Yeni bir dünya kurdum.
Ne imtihana tutulmak istiyorum,
Nede yaşadıklarımı tekrar yaşamak istiyorum.
Kendımle barışık yaşıyor,
Kimsenin adını anmıyorum.
Kaşı gözü kara mı ?
Farkında bile olmuyorum.
Unuttum gitti,maziye gömdüm,
Yaktım bütün imtihan kağıtlarını,
Üstünde eski hayatın yazan anılarımı,
Yalnızca nefretim kaldı, senden geriye kalan,
Onuda birisine devredeceğim olursa alan,
Sevgi umudum olacak,
Ömür boyu kalacak.

Yıldız Özcan