Evet, yalnızlığımın ilk günü bu gün
Sensizliğin ilk günü,
Sensiz olabilmenin ne olduğunu öğrendiğim
O kadar çok kaptırmışım ki kendimi sana,
O kadar çok sevmişim
O kadar çok bağlanmışım ki
Ne yapacağımı bilemedim sabah kalktığımda
Oysaki o kadar alışmışım ki
Senin günaydın mesajınla uyanmaya
Yine bekledim ben o mesajı
Bu sabah gelmeyeceğini bile bile hem de.

Bilirsin işte alışkanlıklar çabuk değişmez
Sanırım bu birkaç gün böyle geçecek
İçimde büyük bir boşluk var, derin bir acı var
Ne olduğunu anlayamıyorum daha,
Her an sen çıkıp gelecekmişsin gibi geliyor
Hadi sevgilim Gül/üm seni bekliyorum
Deyişim geliyor kulağıma, sonra diyorum ki
Ne diyorsun sen öyle o artık yok
Geri gelmeyecek, bitti kabul et
Edemiyorum ben sensizliği kabul edemiyorum,
Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum.

Duygusuz birine döndüm bir anda
Ayrıldığımı kimseye söyleyemedim bile
Telefonlar çalıyor açmıyorum,
Kapıya geliyorlar açmıyorum
Kimse de seni çağırsın istemiyorum
Çünkü seni ne kadar sevsem de
Seninle bir hayatım olmayacağını biliyorum
Bu yüzden ben senden vazgeçiyorum
Hayatında kim olursa olsun hep mutlu ol,
Umarım bir gün Gül/üm beni hatırlarsın.

Sami Arlan..