Tekerlekli Sandalye rahat bir koltuk değil
Uzun süre oturup, kaldığıma bakmayin
Hep başına gelene kader deyipte eğil
Benim öyle kötürüm olduğuma bakmayin

Bir zaman sizin gibi oynayıp koşuyordum
Bende hep engelleri sıçrayip aşiyordum
Kurulmuş o bendlere , sigmazdim taşıyordum
Bir sel gibi havzama dolduğuma bakmayin

ciseleyen yağmurlar kara dönmüştü akşam
Ne olduysa ansizin sanki son buldu yaşam
O an dünyam yıkıldı engelli olmak tasam
Ufuklara bakarak daldigima bakmayin

Gönül gözlerim görür kipir kıpır içimden
Bir dünya ya uzanir saklı duran gücümden
Atlayip koşar gibi kaf dağında düşümden
Hayallere Dalarak guldugume bakmayin

Bir lütuftur diyerek sinemi açtım sana
Adadim benligimi donulmeyen yoluna
uzatsan ellerini girsem Nurdan koluna
Koltuğuma değnegi aldığıma bakmayin

Güç verdi Rabbim bana ben şimdi bir himenim
Imtihan olduğumu fark ederek bilmenin
Bilincine varmistim gözyaşımi silmenin
Ötelere bir haber saldigima bakmayin

Hasan karabay