Sen gittin ya! ! !
İşte ben o an bittim biliyor musun?
Sahi daha hiç dönüşün olmayacak değil mi ?
Ben biterim biliyormusun kahırlanırım yokluğunda,
Bir köşe başında ölürüm sokak berduşları gibi.
Her gece bir yerlerde şafaklarım
Benim olmayan güneşler doğsa neye yarar?
Hiç bir güneş ısıtmaz beni senin gibi..
Gecelerim sensiz zifiri karanlık,
Gündüzler hep gölgeli olacaksa,
Böyle de hayat mı olur kahrolasıca,
Ama bana başında deseydin,
Bir gün aniden gideceğini
Kendimi alıştırırdım sensizliğe
Şimdi çok zordayım çok,
Akıl bende misafir gittiğin günden beri....
Sokak kedileri ile dost oldum sayende,
Sokak köpeklerine anlatıyorum sana olan sevdamı
Şehrin bir ucundan bir ucuna hepsinin müdavimi oldum.
Caddeler meskenim oldu, sokaklar evim,
Gönlümce dolaşıyorum hürüm her gece.
Voltalarım Özgür hiç soran yok nerdesin diye?
Sanki umurunda mı hangi mekânda sabahlarım?
Çöp bidonunda karnını doyurmaya çalışan,
Kediden köpeklerden var mı bir farkım?
Gönlünce övün artık bak bir şairden
Nasıl da berduş yarattın
Veysel Kızlarkayası