Bir eser kalmadı, sevdadan yana,gönülden sevmiştim, inandım sana
Verdiğin çok büyük hatıra bana,kapanmaz gönülden açtığın yara.



Ne gecem belli ,nede gündüzüm,bir hal oldu bana gülmüyor yüzüm
Çeşme gibi çağlıyor hep iki gözüm,kanıyor gönülden açtığın yara.



Nedir bu dünyada, çektiğim cefa,hasreti tattırdın bana kaç defa
Sevgi kalptedir, gerek yok lafa,sızlıyor gönülden açtığın yara.



Sana gelmek ister,yorgun dizlerim,gizli köşe bucak seni izlerim
İncitmesin seni sakın sözlerim,yanıyor gönülden açtığın yara.



Bu nasıl, bir sevda akıl ermiyor,dilim sussa, kalbim aman vermiyor
Yüreğim yaralı sevdam ağlıyor,kapanmaz gönülden açtığın yara.



Gündüzümü, gecelere döndürdün,gurbetimde ışıkları söndürdün
Öldürmedin canım süründürdün,sızlıyor gönülden açtığın yara.



Artık dayanacak hal kalmadı,kurudu gözlerimde yaş kalmadı
Yeter ölmediğim gün kalmadı,kanıyor gönülden açtığın yara....









YORUM_____ERDAL SÖYLEMEZ(sevi-esin)
Şiir______________YARALI_34