Pas tutmuş yüreğimin en güzel çiçeğiydin,
Yan şimdi sende benimle kor gibi,
Yaralı kalbimin manası söyle sen miydin?
Git artık buradan eri kar gibi…

Dağ başında tek kalmış bir kuzuyum,
Kurda kuşa mı bıraktın beni sen el gibi?
Sensiz bu günlerde sanma mutluyum,
O nasıl bir çıkıştı hayatımdan yel gibi…

Ağlamak bilmeyen gözlerim durmuyor artık,
Durmuyor gözyaşlarım akıyor sel gibi,
Gönlümün gülüydün en derinlerde saklandık,
Nasıl seveyim bir başkasını sen gibi…

Kalbime girişin bile büyük bir olay,
Gözlerini işledin hayatıma ör gibi,
Seni sensiz yaşamak sanki çok mu kolay?
Görmez gözlerim senden başkasını kör gibi…

Sensizliğinde karşısındayım hep dimdik,
Gözyaşlarımı toplasam küçük bir göl gibi,
Biz birbirimizi ölürcesine sevdik,
Hatalarım geliyor aklıma hep çöl gibi…

Sevdan tüm hayallerimi kavurdu yaktı,
Manasızım şimdi oldum kül gibi,
Dikenlerin acıtmıyor artık canımı,
Hala gözümde yüzün bir gül gibi…

Ben o kalbinden çıkmak istemezken,
Yüreğimi kaplardın sıcak bir ev gibi,
Aşkın dalgalarında boğuldum ben,
Karşı koyamadım dalgaların dev gibi…

Nefesime işlemiştin buram buram kokladığım,
Her nefes alışımda gönlüme giriyordun can gibi,
Boşuna mı sardık biz bu yaraları anlamadım,
Ölüm burnumda kokuyor bir avuç kan gibi…