Her ne zaman k/âleme işini hatırlatsam
İnce düşünenlere, yazanlara dokunur
Kıyısından toplayıp okyanusa taş atsam
Gider koca deryada sazanlara dokunur

Sussam ihanet olur baş koyduğum davaya
Konuşsam bir yığın lâf gider hep bedavaya
Nefes alsam havaya, balık koysam tavaya
Ölsem kış kıyamette kazanlara dokunur

Bir rehavet, şaşaa; herkesin tuzu kuru
Sıktı bu yalan oyun, sahte sahne dekoru
“Yeter artık kazmayın düştüğünüz çukuru!”
İnancında körkütük sızanlara dokunur

Kendime dokundursam yanımdaki alınır
Selam sabah kesilir son namazım kılınır
Ağaçlarda yapraklar kinayeyle salınır
İlkbahara, yazlara, hazanlara dokunur

Ve ne vakit sözleri edebine daldırsam
Cümleyi uyandırıp yatağından kaldırsam
Manasız kıtalara(!) bir anlamla saldırsam
Mahlasını dolduran ozanlara dokunur!


14 01 2015

Salih ERDEM