Şöyle düşündüm de
Aralık giderken gözü yaşlıydı
Boşuna akmadı
ağlamamış demek ki
Hissetmiş gelen fırtınayı
Ah ocak ah
Bu ne afat bu asabilik böyle
Kar kış boran
Attırdın tozu dumanı
Kar dağları oluştu kapandı yollar
Denizler kudurdu dalgalar
Dağlara özendi sanki
Nasılda kabardı savruldu yollara
Yollarda olanlar öldü korkudan
Arabalar gidemedi karlardan
Ağaçlar boyun büktü
Karın ağırlığından
Rabbim nedir bu afat
Kimin suçu günahı
Var ki
Yaşanıyor bunlar
Soğuklar desen ayrı
Küçük kuşlar dolanıyor
Aç ve çaresiz
Esmeye görsün rüzgar
Bırakmıyor dam çatı
Yorgun düştü gönüller bu çaresizliğe
Kurtarma ekipleri
Çalışıyor gece gündüz
Yardımcı olmaya çaresizlere
Ah ocak
Sen böyle değildin de
Ne oldu bu yıl sana
Tabi ki rabbimin emri bunlar
Rabbim afatından sana sığınıyoruz
Bak sel olup akıyor sular
Kıyamet alametimi
Bütün bunlar
Ayşe karan