1.

Dağların çırpınışıydı onlar şağ şağ
Göğe doğru uzanıyorlardı ölü sağ
İstila edilmişti baharda o gül bağ
Ve kolsuz ve bacaksız ve gözsüz

Ölüm alçak ölüm kalleş ölüm rezil
Ölen ölmüş kalanlar ölümden rezil
Aç çaresiz katledilemedi o menzil
Ve vicdan ve merhamet ve namus

Ve şeytan sıyrıldı urbasından çıkıp
Göğe doğru diz çöktü kendini yıkıp
Avuçlarını ihtirasla açıp yukarı sıkıp
Ve ‘’eşhedü enla ilahe illallah’’ deyip

2.

Bu kaçıncı ölüşüm, kaçam
Sübyan elinde paralandı paçam
Kanatlarım yok ki takınıp uçam
Kör bıçaklardayım param parça

Yanıp yakıldım yüreğimde ah
Yine sesim yere göğe bu sabah
Döküldü kanlarım yollara eyvah
Kör bıçaklardayım param parça

Kudurmuş kuduz aç haramiler
Dünyanın dört bir yanından geldiler
Halkımın toprağımın üstüne çöktüler
Kör bıçaklardayım param parça


Ahmet Coşkun