16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1390
Okunma
Sevgili dostlar...
Bir kaç yıl önce dolandırılıp...Evimi...İki iş yerimi..Arabamı..Kısacası her şeyimi kaybetmiş ve yeni yeni toparlanmaya çalışırken...Geçen hafta da motosikletimi çaldılar...Hem de evimin önünden..Hem de güpegündüz....
Anladım ki imtihanım bitmemiş daha....Dün gece bu şiir döküldü kalemimden...
Bir zaman zengindim daim kollardım
Etrafımda olan cümleyi, cemi
Karnı aç olana ekmek yollardım
Katık da koyardım yanına hemi
Bir vicdansız beni düşürdü dara
Ne elde mal kaldı ne cepte para
Bilmem ondurur mu beni bu yara
Allah ıslah etsin o kalbi kemi
Birden oyun bitti kapandı perde
Parçalandım her bir parçam bir yerde
Dost diye yoluma ölenler nerde
Düşündükçe dinmez gözümün nemi
Hoşuma gitmiyor gördüğüm resim
Bal tutup parmağı yalar bir kesim
Ben feryat etsem de duyulmaz sesim
Böyle geçip gider ömrün son demi
Kimisi çöplükten rızkını arar
Kimi ne yiyecek veremez karar
Sanki yerli malı sağlığa zarar
Dışardan getirtir fino’ya yemi
Bir tarafta cebi para dolanlar
Bir tarafta borçtan saç baş yolanlar
Babaları vekil, bakan olanlar
Milyon dolarlara alırlar gemi
Yine beni üzdün yine azdırdın
Adeta iğneyle kuyu kazdırdın
Yine bana uzun uzun yazdırdın
Yokluk senin gözün kör olsun emi
17.02.2008 Manavgat
.