Maşuğu hayran eden, âşıktaki vefadır
İki kalbi bağlayan, aradaki sadakat
Sevdayı her zerrede hissettiren cefadır
Âşığı mest edense, yârindeki edadır.

Misk-ü amber mi dildar, mest ediyor o kokun(?)
Seven kalpler sunarlar, sevdiğine mükâfât
Ummanında yüzerken can evime bir dokun
Gözlerin deryamdır aşk-ı tiğlendir okun.

Aşkın sahralara ah salan olsun
Deryada saklanan incidirde hakikat
İncitirsem ahum gülyüzüm solsun
Yâr sevda bahçemiz güllerle dolsun.

Doğrular gariptirler gül yürekler kordadır
Aslını red edende var münkir- i hakikat
Bela girdabındaysa kendisi hep zordadır
Vuslat yoksa kâderde, yazgısı o yârdadır

İnledikçe sızlatır ah bağrımın sancısı
Aşkına âşık olan görür Onda liyâkat
Yakıyor bu kalbimi yokluğunun acısı
Öksüz duygumda gizli bu alnımın yazgısı.

Ayrılık ölümden beter, bu günüm dünden beter
Sahra da su gibidir bulursan musadakat
Yıllarsa uzadıkça ömrümü çalıp gider
Vuslat olsun EY RABBİM, hasretim bitsin yeter.

Nigâr Bedirhan

Aşkın bedeli

Aşkın bedeli zehri şerbet gibi içmekmiş
Ömrünü feda edip o canından geçmekmiş.
Ah kuruyup gazele döndüm yıllar ardından
Yıllarsa uzadıkça ömrümü çalıp gider
Ayrılık ölümden beter, bu günüm dünden beter
Vuslat olsun EY RABBİM, hasretim bitsin yeter.

Nigâr Bedirhan