Gemilere aldanma beklese de limanda,
Bir hoşça kal demeden gideceğim sessizce.
Ne sevdalar yaşandı bilir misin bu handa?
Sana veda etmeden gideceğim sessizce.

Hasretinle yanarak özlediğim geceler
İsmini dudaklarım şiir gibi heceler
Çözülür desen bile çözülmez bilmeceler,
Ayrılık var demeden gideceğim sessizce.


Hep Allaha yalvardım kavuşalım diyerek
Dönüp bakmadın geri sevdiğimi bilerek
İçimde bitmez acı sen yüzüme gülerek,
Bekle beni desende gideceğim sessizce.

Ne masallar anlattım ne hikaye okudum
Garipler Sokağı’nda geldim çile dokudum
Aradığın günlerde ben yanında yokudum,
Göz yaşına bakmadan gideceğim sessizce.

Son şarkılar çalarken kemanımın telinde
Hatıralar canlandı birer birer dilinde
Yıllar yılı beklesen kırmızı gül elinde,
Karşımda dursan bile gideceğim sessizce.

DOĞANAY’ım dünyada huzur yüzü görmedi
Tanrıdan çok istedim mutluluğu vermedi
Ferhat ile Şirin’de muradına ermedi,
Çektiğim acılarla gideceğim sesizce.

Kemal DOĞANAY