Rençber tohumunu atarsa taşa
Verdiği emeği hep gider boşa
Pişmeden ekmektir deme lavaşa
Oturur midene,dilde vay olur

Hiç çakal ininde aslan yatar mı
Özü haktan olan insan satar mı
Sıra savdı diye güneş batar mı
Akşam nöbetinde,gökte ay olur

Kalkar bir menzile yol alır gemi
Abu hayat aşktır,aşığın demi
Zehiri bal eyler arifler cemi
Hak lokması birden bine pay olur

Hekim panzehiri zehirden yapar
Akdinden dönenler yanlışa sapar
Sürüden ayrılma,aç kurtlar kapar
Aldığın her nefes elde zay olur

O Allah ki sana senden de yakın
Aşkın yolcusuysan vicdanın takın
Doğruyu ok gibi fırlatma sakın
Elinde kalansa yamuk yay olur

Her yerde olanlar hiç bir yerdedir
Nice ben diyenler acep nerdedir
Katarı taşıyan akıl serdedir
Ayağa düşenler yerde ray olur

Bozulmuş peynirin adıdır kaşar
Aslını bilmeyen özünden şaşar
Küheylan aygırın nesli hep yaşar
Safkan bir kısraktan asil tay olur

Bir yola ya çıkma,çıktıysan dönme
Aşk odunyla yanma,yandıysan sönme
Sonu görünmeyen kuyuya inme
Sabırla ummana akan çay olur..

MEYMANİ hırsını bırak bir yana
Sana çirkin desin,aldırma ona
Gönül davanı sal ulu divana
Huzuru mahşerde her şey hay olur..

Aşık MEYMANİ
(Yavuz YAĞDIRAN)