Bir an bile düşünme topla gönül evini,
Hiç gelmemiş gibi ol, ilk geldiğin günde git.
Can evinden vurarak garip sevda devini,
Herkes gibi sırtını birden bire dön de git.

Elbette çabuk erir buz ateşin yanında?
Kaç yolcu konup göçtü kaderimin hanında.
Böyle kahpe dünyanın en sefil zamanında,
Son treni kaçırma, ilk vagona bin de git.

Bu kaçıncı kovulmam sevdanın okulundan,
Irmaklar senin oldu pay aldım çakılından,
Madem paslı kılıçlar bir kere çıktı kından,
Döne döne vurarak son defa da önde git.

Yolun açık alnın ak gözlerin mutlu kalsın,
Mevsimleri yok eden yüreğin kutlu kalsın.
En acı sözler bile içimde tatlı kalsın,
Unutulmaz sevdamı büyük küfür san da git.

Unut gitsin her şeyi, bir çizgi çek ahtına,
Yine çıktı ayrılık sevdamızın bahtına.
Hayalini bırakıp gönlümdeki tahtına,
Merdiveni kırmadan cismin ile in de git.

Verem olmuş gönlümü bırakıp dertten derde,
Peşin sıra ömrüme çekilsin siyah perde.
Hazırlığı önceden yaptığın son seferde,
Gidenlerin peşine takılarak sen de git.

Mehmet NACAR