Şair kime denir be usta?
Bilmezmisin be çocuk?

Ben daha bir çırağım
Usta sensin şairim!

İşin er kişisine şair
Kadın kısmına şaire denir

Hangisinin daha kıvraktır kalemi sence?
İki tarafta da var bu beceri bence

Hiç mi yok birbirlerinden farkı?

Düşünmem lazım oğlum Rıfkı!
Bu işler artık çığırından çıktı
Ne şiir kaldı ortada, ne şair, ne şaire
Öyle bir meydana döndü ki
Provokasyon bazlı
Taksim meydanı yanında yaya kaldı
En gözde şaireler reklamcı çıktı

Ağır tesettürlü şaireler
Dilinde beddualar!
Tüylerim diken diken kalktılar
Bir gün gül yüzlerinde güller açtı
Öteki gün gözler çakmak çakmak
Ateşler saçtı!
Güvenmez oldu er kişiler ne sözüne ne özüne
Şeytan kucağında oturur dediler, şairenin yüzüne!

Yapma be usta!
Şairlerin yok mudur bir kusuru bu şiir işinde?

Var elbette!
Yorganı yatağa, başı yastığa küstürdüler
Kahır aldı başını gitti
Gözler kan çanağı, ölüm baş ucunda bekçi
Ne diller dökerler hem yalan hem komik!
Bir yanda tehdit öte yanda gocunan bir yara
Çekmiş şair aklını dara
Bir de TDK nın bile başa çıkamadığı çöz çözebilirsen
Cinsinden akıl oyunları şiirler!

Ben vazgeçtim be usta!
Bırak,çırak kalayım ben bu hayatta…