bırak gitsin yağdanlıkların kayganlığını
her devrin yalakalarını
nere baksam görürüm çakallıklarını
sırtını döndüğün an bil kaçtıklarını
yol arkadaşlığında sanma ki
desteği sonuna dek olacaktır
nicelerini gördüm hayat boyunca
satılmışlıklar pazarında
koy cebine üç beş yabancı papelleri
ötsün uşaklığına soyunduğu ülkenin
heyy, ne günlere kaldı canım memleketim !..


ülkem savunmasız işgal içinde kıvranırken
yalvaran bakışlarımı kimse görmez
güvendiklerimse ara sokaklarda arazi
ya da AGORA masalarında
boşaltılan şişelerde zil zurna naralar
çifte telli göbeklere bırakılan öpücükler
birde, kandırılmışlığımıza yaslanmış zibidiler
gündüzleri derviş, geceleri kumarcı
öfkelerime öfkeler katanlarım olmadıkca
güzel ülkemin maruz kaderi bitmeyecek
yanıp tutuştuğum kutlu ülküm gerçekleşmeyecek!..


nasıl etsemde bilge kağanımı bulsam
kürşadları toparlasam ötüken meydanında
pusatları kuşansam, üzengilerimi taksam atıma
tımarlasam, eğerlesem, hazırlasam yağızımı
çıksam kutlu sefere, başlasam akınlara
zaferler müjdeleyecek hedeflere kilitlensem
dokuz tuğlu, bozkurt yürekli delikanlılar
mustafa kemal gibi parçalasa düşman inlerini
yalakalardan, yağdanlıklardan, alçaklardan
memleketim temizlenip refaha erse
amerikancı hocacılar yakalanıp çarmıha gerilse
’gel keyfim gel’ diyeceğimde...


zafer direnis
...