Seninle herzaman yüzyüze olup konuşacaktık sanıyordum
Bana karşı ilgili alakadardın...
Üstelik her halin ve sesin ile ne kadar da rahmetli
Erkek kardeşime benziyordun
Oysa sen benim paramla
Benim doktorum oldurulmuştun.

Seni görmek mutlu ediyordu
Neşelendiriyordu beni
Aslında gerçek şuydu:
Canım arkadaşım bellediğim
Olduğun yer sıcaktı
Çünki ben üşüyordum
Olduğun yerde aş vardı
Çünki ben açtım.

Bir kitap okuyordum
Adı Müslüman Şahsiyeti
Rahmetli babamın adaşı
Bir uzak akrabamın hediyesi
Sen ise beni tamamen yanlış anlayabilmiştin
Daha sonra anladım
Kalbimin temizliğine ilk kez yandım.


Nasıl mı oldu anladığım?
Bana gösterdiğin güzel sandığım alâkanı
Bir hediye ile ödüllendirmek istemiştim
Bunu da yaptım
Küçük parmağına bir şovâlye yüzük taktım
Yıllar sonra karşılaştığımızda parmağındaydı
Yüzüğün çok güzel dedim
Ben aldım.
Gayet lâkayıttın
Hiç hatırlamıyormuşsun
Bu cevabı aldım.

Ve keder hep yaptığı gibi yine beni buldu
Mutlaka mutlu oldu.
Artık seni görmeyeceğim
Sandığım gibi değildin
Niye üzüleyim.


Velhasıl her şey buraya kadar
Sana niye görüneyiim
Bir de gücendim
Yanlışlar benden uzak olsun daima.

Sen benim için yanlış tutulmuştun
Çünkü beni yanlışlara oldurdun
Sizleri vicdanınızla başbaşa bıraktım
Ve yine de sordum
Yoruldum
Akciğer hastası oldum.

Yalanları tamamen hayatımdan kovdum
Zaten onları ben hiç istememiştim ki
Vicdan meselesi.

BAŞ YARACAK OLDU

11.08.1990.Balıkesir.
Müfide Decdeli.