Çocuklukta ki gibi karlar neşe vermiyor
Kürk mantolu kadının çekemedim nazını
Lüks hayatı yaşarken başkasını görmüyor
Bu romantik havanın alamadım hazını

Her yerleri kaplamış, füme renkli bulutlar
Köpeklerin sesleri, terk edilmiş konutlar
Neden gerçek olmuyor, hayaller ve umutlar.
Geldi geçti mevsimler, tutamadın sözünü.

Uğulduyor rüzgarlar, yıldızların şavkı yok
O güzelim sahilin, kış mevsimi zevki yok
Kanatları kırılmış, martıların şevki yok.
Niye küsmüş aydede,göstermiyor yüzünü

Uzaklardan duyulur içli bir keman sesi.
Yanık yanık çalıyor, ağlatıyor herkesi
Kimbilir ne yaparsın,gönlümün birtanesi
Özledin mi buranın yokuşunu düzünü.

Sevda bahçem kurudu güller sararıp soldu
Dışarıya baktıkça gönlüme hicran doldu.
Fırtınalar daldaki, son yaprağı da yoldu.
Kağıtlara yazarım, duyguların özünü

Yavru kuşlar kuytuda kendine bir yer arar.
Sen sıcacık evinde, sanki bu neye yarar.
Acımasız kuluna, Allah hesabın sorar.
Sobadaki odunun, söndürmedim közünü

Yollarına bakarak, günlere gün eklerim
Senle geçen her anı, yüreğimde saklarım.
Yeni yıla girerken bir sürpiriz beklerim
Sanki bir el arkamdan kapatıyor gözümü

Ülkü Ahıska 31.Aralık.2014