Belleği tazelenir insanın bazı
Yaprak yaprak dökülür mazi
Çağlar gönül bir nehir misali
Bir feryat figan ki hangi yüreği dağlamaz?
Acep dayanır mı karşısında dağlar?
Dil damak kurur, nutkun tutulur

Evet
Bir yaz günü
Divane gönlüm kim bilir nerelerde
Sona erer de bir yanda haziran
İkindi vakti devrilir usulca
Bitmek üzere bir mesai daha.

Özlem yükler yorgun dimağ
Hayale sevk eder insanı nem rutubet
Ne gam!
Sahile dem çeker gönül
Yaşamın ritmi hesabı neylesin oysa
Fırtına öncesi sessizlik hüküm sürer.

Bir vaveyla ki yer gök inim inim inler
İnmez mi en taş yüreğe?
Uyanır bir merak bir tecessüs
Sokağa meyleder insanlar hep birden
Tanrım ne manzara!
Anasının kucağında neyler yavrum?

Ah! Ablam benim işe dal bir an
Çocuk bu ya
Balkon demirlerine tırman sen
Gali bir koşuşturmadır
Hemen taksi çevrilir de
Hastaneye yetiştirilir ufaklık.

Baba mı? Tez haber verilir elbet
Ne çare ki nafiledir gayretler
Acı haber bu erişir ertesi gün
Zihnimde canlanıverir de bazı
O ana baba yıllar sonra şimdi
Dalmaz mı uzaklara kimi?

İhmal, gaflet hepsi var kuşkusuz
Ne ki yaşam acımasız mı denir bazen
Kıyıyı döver durur ya dalgalar
Toz eder kayaları anlaşılmaksızın
Deniz derya kaplar bir an gelir de
Dün sahil olan yerleri ansızın.

İnsan ki hüzünle dolar taşar
Akıl havsala almasa ne
Bir olmuşa bir de ölmüşe çare yok elbet
Yoksa bu duygu seli de mi nafile?
Hariçten gazel makamında mı çalarız?
Duamdır her dem rabbimden sabır.


L.T.