BURAYA KADAR
=
BİR ZAMAN SESSİZ KALIP ÇOK OKUMALI DİYE…
=
A B C
=
Kendime şair dersem, ayıp etmiş olurum;
Buğday kokan ekmeği, yapan undayım hâlâ…
Şiir yolculuğunda, haddi iyi bilirim;
Sıra bekleyen hamur gibi sondayım hâlâ…
=
Kırk fırında az bana, daha da çok olmalı,
İlhamdan önce doğru, yanlış nedir bilmeli,
Öğrenmeden şiire soyunan kalmamalı,
Bir garip hiçliğimle, ben ki bendeyim hâlâ…
=
Bir bilebilsem nedir, bendeki zorlu telaş,
Hamurdan olur ekmek, odundan çıkar talaş,
Ustalarım çok haklı, çalış diyorlar çalış,
Eksilerle bu derste, sizden öndeyim hâlâ…
=
Az değil çokça zaman, uğraş verenler varken,
İmlası imgesiyle, dimdik duranlar varken,
Hicivde onikiden, dostça vuranlar varken,
Ben ki benliğimle az, çok hanyadayım hâlâ…
=
Yazmamalı belki de, şi’r- e eziyet niye?
Bir zaman sessiz kalıp, çok okumalı diye,
Olur ya bir gün biri, verirse bir hediye,
Kusuruma bakmasın, A,B,C’ deyim hâlâ…
=
MEHMET KAHVECİOĞLU