DONDUM

Güçlü olmalı insan
Kimseye güvenmemeli, Yaratandan başka
Mademki can aziz, bilmeli kıymetini
Anası babası mı vardı, Peygamberin

Güçlü ol, güçsüzün kime faydası var
Güvenme ne oğul, ne kızına
Sevgiyle büyütür, ana çocuğunu
Merhameti varsa ,dönüp bakar evlat

Baksa da, kahırla
Ellere baktırırsa iyidir, daha da
Neler gördük neler, yaşadıkça
İyi her yerde iyi, kötü her yerde kötü

Dondum ben
Akmıyor gözyaşlarım,
İçim kan ağlarken, kahkaha attım
Zayıfı ezerler, taş kesildim ben

Üç yaşındaydım belki
Annem çaresi yoktu, bırakıp gitti uzağa
Öğrendim o zaman güven yok kimseye
Güvenip beklemedim kimseden, hiçbir şey

Giydim güç zırhlarını, korkak bedenime
Gelen vurdu, giden vurdu, güçlüdür diye
Her tecrübe ile nasırlaştım
Tek dost Yaratanımı bildim

Dayadım, sırtımı ona
Duru, dupduru Ruhumu
Teslim edeceğim O’na bir gün
Boşa yaşanır mı bu alemde?

Her ne yaratıldıysa, korur Yaratan
O’na güvenirim her zaman
Dikkat ettim bastığım yere, izni ile
Taşın kum olması, kaç asır sürer bilmem




EMİNNUR GÜLER ACAR