Kokun bana çok yabancı,
İzah edilemeyecek kadar hüzün dolu.
Hissedilmesi zor olan bu aşkta,
Ellerin benden çok uzakta.
Gölgen bile yok artık…
Nerden nereye gidilebilir ki sensiz ?
İçimdeki çocuk hala aşık !
Seni her gördüğünde bir anlıkta olsa durur kalbi ,
Elleri heyecandan titrer ,
Gözleri mutluluğu tebessümüyle simgeler…
Ne olsun istersin şimdi?
İçimdeki çocuk ölsün mü?
Gözyaşlarını kalbine hançerleyip,
Bir ömür ,
Yaşantısında hüzün mü?
Bırak o versin kararı…
Sen onu terk etme,
O terk etsin senle mutluluk dolu hayatı…
Bırakıp gitsin senden uzak meyhanelere !
Bırakıp gitsin seni…!
Aşkla büyüyen bu çocuk,
Dayanamaz planladığın bu oyuna,
Oyuncun olamaz başrol onun olsa da.
Bırak o versin kararı,
Senin içinde böylesi iyi şimdi…
Çoktan hayalini kurduğun ayrılık,
Yabancı gelmedi değil mi bu son ?
Gelmez tabi son sahne ayrılık işte…
Oldu olmasını istediğin,
Bir türlü anlam veremediğim ayrılık…!
Habersiz misafirmiş gibi değil,
Zile basıp ta geldi…
´Yolun açık olsun´ demek isterdim,
Ama yolun geçemeyeceğin engebelerle dolsun…!

...MügegüM...
M.S