6
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1829
Okunma

Issız sahile vuran dalga ile
Sarılmıştı avare buluta
Değdi martının kanadında yaprağı tenine
Bir nefeslik can suyu damlattı ömrüne
Şimdi bir cenaze kalkıyor ihanetin anaforuyla
Çekildi geri yanık dağ serçesi
İçinde ki soluksuz kanyonda
Elinde beyaz mendili.
Sığmadı ulu çınarın dalları karanlığın göğsüne
Güz düştü yaprağın yeşiline
Muson yağmurları gözlerinde
Deli eser rüzgar
Dağıtır damlaları tebessüm kıyılarına
Kopar yüreğinde boforu ölçülemeyen fırtına
Gizlenir balta girmemiş ormanın derinliğine
Büker boynunu koca çınar giyotine
Bir vedalık yazgıda
Konuk olur yalnızlık yeniden kirpiğin ucuna .
Songül Bulut
5.0
100% (6)