Şeref Madalyandır Açtığın Yara

Şeref madalyamdır açtığın yara
Gönlüm ferman bilir arzuhalini
Firkatin kırk tonu çekse de dara
Görecektir Mevla yanan kulunu

Aktıkça sinemin yaşı sel gibi
Geçiyor her günüm sanki yıl gibi
Sen yoksan sol yanım kuru dal gibi
Estirme bağrıma hicran yelini

İstemem serveti, hanı, hamamı
Yokluğunda hiçtir mülkün tamamı
Birlikte paylaşsak ayla akşamı
Meşk ile şad etsek gönül telini

Yokluğun söndürür gözlerde feri
Kalmaz mutluluğun zerre eseri
Hasretin yaşatır her gün mahşeri
Bırakmam bir ömür tutsam elini

Senin ile kalktım senle yattım ben
Seni hayalime her dem kattım ben
Gece gündüz hakka niyaz ettim ben
Sarmak istiyorum candan belini

Közden öte yandık sefa sürmedik
Özden öte bandık vefa görmedik
Can kaldı uğruna bir tek vermedik
Menekşe eyleme Toros Gülü’nü