Kırıp yumrukla kafesini soğanın
Zaferle suyunu içeceğim ayrılığın
Dönüşü olmayan yarına karanlığın
Son seferine çıkmam ondan s/onsuzluğun
Kuru yaprak gibi düşmek kahverengiye

Tırısa yüklenmiş Kırgızlardan
Tatar atları
Koparmış bozkırda kengeri tozu toprağına
Akar durur akşamın kızıllığı kahverengiye

Sabıkalı sesim üniformasızlarca
Kıstırılmış boğazın dar yerinde
Sorgudayım
Telaffuza yelteniyor ismini dudaklarım
Damarlarımda dolaşırken az kahverengi

T/aşmasın yoksa telvesi kahvenin rengi
İç odalarımda başlar beğenir mi felsefesi
Elinden maharet taşmış sayar nazarında cananın
Dost gönül elinden içer sevgiseli kahverengiyi

Benim hiç sevgilim olmadı mı sanırsın
Kuşlar ne güne durur
Birde hep dostum var görünen düşmanım yok bellersin
Puştlar ne de ortalık kavurur
Ya tırısa kalkan karakaçana ne demeli
Bulmuş zevkine bir yandaş koşar kahverengince