Ne güzel bir şey;
İnsan becerebildi mi ?
Kendi ruhunun zaman zaman,
Tüm kabuk parçacıklarını toplayıp
Görünmez bir buzdolabına emanete koyması.
Sonra da yalnız canının çekirdeğini yanına alıp,
Ve kaçar gibi oradan uzaklaşması…

Kendi hayatına çok uzak bir tepeden bakması
Kendiyle, önce bugününe,
Dahası gelmişine, geçmişine ve geleceğine dair,
Ruhunu toptan bir düş mahkemeye davet etmesi
Döndüğünde yepyeni bir insan olması
Sıfır kilometrelik bir ruha malik olması
Baktı ki böyle daha iyi uçuyor hayat da
Ve o buzdolabına bıraktığı kabuk parçacıklarına
Artık hiç ihtiyaç duymaması,
Ağır bir fazlalık olarak görmesi
Kaldırıp zamanın en uzak çöplüğüne atması
Ne güzel bir şey Tanrım !!!...

Bunu becermesi bile başarının daniskası !
Ömrün yeniden cilalanması !
Ne güzel fikri bir şiir !
İnsanın bir de bu durumu,
Kendinde deneyesi geliyor açıkçası ?
İlhamı ikram eden yürek dilerim ki
Hep ömrü sağolası !...

İnsanın duygusu,dünyası,
Ruhunun en berrak aynası !
TEBRİK ederim bu husus da tüm duyduklarınızı !!!.....



Onatça tarafından 12/13/2014 7:27:46 AM zamanında düzenlenmiştir.