Gözlerim görünce seni
Cemre gibi düştün cana
Her gece ben yana, yana
Ne yağmurlar düşürdüm özleminin yangınına.

Her gece kül yığını ,yaralı yüreğim
Ertelenmiş sevişmelerin saatleriyle savruldum.

Ne zaman düştün sol yanıma ,
Işte o zaman ben vuruldum,
Can çekişime şait eylül geceleri,
Ne fırtınalar gördü seni seven gözlerim.

Durmadan esiyorum yollarına
Hasretini sardım kollarıma
Son buse nin sıcaklığı duruyor dudaklarımda
Bilmiyorum kim yoldaş olur bana.

Seni bana getirecekse eğer bir fırtına
Sensizliğin rıhtımında beklerim .

Seni gördüğümden beri
Ne tufanlar yıktı yüreğimin bentlerini
Tunadan geçiyor heb içime akıyorsun
Gözlerin gözlerimde kızgın bir ok gibi,
Durmadan batıyorsun ; acıtıyorsun
Alev ,alev yakıyorsun ,
Ellerimde tutmuyorsun,
Ben yaklaştıkça uzaklaşıyorsun
Özledik’çe sol yanım da güneş gibi batıyorsun

Ne...Fırtınalar kopardın yüreğimde
Gözlerim gördü seni;
Öldü bedenim; son buse,nin sıcaklığı duruyor dudaklarımda ..





ŞiiR YARALI_34 / Avusturya