EY BENİM CAN YARİM
akşamlar olur yine hüzün basar yüreğime
sensizliğin acısı yakar
başlar yine gözyaşlarım sel olur
hasretin ile geçer günlerim
neredesin ey benim can yarim
bir bir kapanır kapılar
ve de herkes mutlu yuvasında olur
bense yokluğunla kaderime küskün
çekilirim bir kenara
parmaklılar arkasında bir mahkum gibi
neredesin ey benim can yarim
sabahlar olmaz günse hiç doğmaz
karanlık odama girmez güneş
sen yoksun diye
neredesin ey benim can yarim
yoktur yanımda gülen yüzün
hiç kokmaz senin kokun burnuma
nemli ve rutubetlidir odam sensiz
nerdesin ey benim can yarim
yağmur yağıyor şimdi
ortalık sanki bir göl
bakma hava değil yağan
sensizlikle akan gözyaşlarım
neredesin ey benim can yarim
gülüşüne hasret bıraktığın günler de
içimde yangınlar var
sönmek bilmeyen beklide hiç sönmeyecek
yaşam kaynağım olan sen
neredesin ey benim can yarim