Merakımdan soruyorum beni bağışla.
Bu anlattığın hikayelerin hepsi el yapımı mıydı?
Sahi neydi o anlattıkların,
Daha öncesinden, senaryon belli miydi?
Zira pahalıya patlarsa diye söylüyorum.
Biliyorum,
Dökülen sancıların hepsi birer işçilik abidesi.
Olası emeklerin ve yaşanmışlıkların belirtisi.

Elbette gitmek istiyorum yanından.
Duymak istemiyorum o sinsi gülüşlerini.
Gerek de yok beni böyle işlemene.
Kahrolası düşüncelerini kendine sakla.
Sonra yazılan onca oyunlarını güzelce akla,
Hiç bir şey olmamış gibi,
Çık karşıma, alla pulla iki lafınla, beni katla...

Güzelim seni, terk ediyorum.
Terk eden bir tek ben değilim biliyorum.
Üzülme zira üzülecek kaygılarını yitirmişsin.
Bir bakarsın birazdan alıp başını gitmişsin.
Seni, senin gibi, seninle, olmadığım için.
Zaten aklında bitirip silmiştin... ( DeN!Z )