Sakın susma! Sustukça kalbim yorgun atıyor
Sen susarsan kalp susar, bülbül susar, gül susar
Bacam da İshak Kuşu, uğursuzca ötüyor
Susarsan şair susar, kalem susar, dil susar

Direği parçalanan Karadeniz takası
Sanma dingin denizde limanına kavuşur
Gidilmezse uzaktır şehrin iki yakası
Su akarken hep kendi girdabıyla boğuşur

Yağmur aynı yağmursa neden bulanıyor su
Göğüs denen kafeste saklıdır gurbet kuşu
Yuvadan düştü sandım gönlümün son yavrusu
Cehennem azabıdır kalp dilinin susuşu

Ay dolunay bu gece, akşam kızıl bir şeytan!
Gözler kem bakınca mı düştük intizarlara?
Papaz büyüsüymüş bu, üstümde kuru bühtan
Kurşun dökmek gerekir kalpteki nazarlara

Unutma, sen susarsan gönül susar, dil susar,
Susarsan kalem susar, şiir ölür sevgili.
Gurbet suskunu ağzım, sus kaldıkça kan kusar
Kan kusarsa kalp susar, şair ölür sevgili.


İbrahim COŞAR