Bir nefeste iki can, uzak sanma ölümü
Ecel bir gün senin de; kapını çalar tak tak!
Herkes zarara ağlar yatalak, yaşlı neyse
Genç ve âni ölümler; insanları eder şok.

Dayalı, döşeliyken yok oldu birden odam
SİSİ ile ESET’in; zulmün yapmadı Saddam
Putunu yaptı/taptı; dünü katleden adam
Bana masal anlatma; boş laflara karnım tok.

Yaydınız yeryüzüne onca nefreti, kini
Katletiği insanlar çoktan geçti yüz bini
Islah adı altında ifsat eyleme dini
Tâmiratçı değil de; tahrifatçı gayet çok.

İlim ile irfanla yarışmasın diyorsan
İnsanlar küs kalsınlar, barışmasın diyorsan
“Din; dünya işlerine, karışmasın” diyorsan
Ne işi var dünyada; olur mu hiç böyle hak?!

Sofralı velîme mi yemek/içtirmekte ne?
İnsanların gönlüne, bidat saçtırmak da ne?
Onca hurâfelerle, “ağız açtırmak” da ne?
Üçü/beşi/yedisi; kırkı/elli ikisi yok...! YOOK, YOK…!!!

10/12/’14
Hanifi KARA