0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
872
Okunma
Soğuk ve sakindi bizim gecekondular.
Samimiyet vardı hep içlerinde.
Birbiri arkasına sıralanan küçük malikanelerdi.
Bakkalı, kasabı, kahvehanesiyle.
Yılmayan dostlukların habercileriydi.
Samimiyeti, taşlı ve dik yokuşları vardı.
Koşulları zor da olsa ayakta duruşları.
Çünkü yaşanmış hatıraları çoktu…
O sisli sokaklarında, dolaşan,
Sobaların, tüten dumanları vardı.
Bir kenara çekilmiş onurları,
Bahçeli evlerin süslü çardakları vardı.
Hele o muhteşem sıcaklıklarıyla,
Zamanla kaybolan sessiz bakışlarıyla.
Sonsuzluğa itilen haykırışları vardı...
Bizim gecekondulardı onlar.
Kimsesiz yetim ve öksüzdüler.
Güneş’in sıcağın da kavrulan,
Soğuk kış akşamında titreyen bekçilerdi.
Bitmeyen çilelerin habercileri.
Ama yinede sevgi veren dilleri vardı.
Bizim gecekondulardı onlar... ( DeN!Z )
