Ot etmeden geldiğimde
kerküç gohan ellerimi
bir tas su ile yıkarken
kapıda
döner bakardım
göl dağlarına
ovada
mevsim yaza gebe
gırnikler ineklerin memelerinde
itlerin dili bir karış dışarda
oysa göl dağında
urum harabelerine doğru
çızık cızık kar kütükleri
ferahlatıyor insanın içini
işte oranın yoksul insanları
ver elini öpem nine
ver elini öpem dede
anlatsana şu dağdan aştığını
çaşur göbeleği,çiğdemi,nergizi
kınalı keklikleri
aman amanlı türküleri
el aman gavuş ya boz donlu
bozatlı hızır
bir işaret ver carımıza yetiş
hastamız var
tükürsen yere düşmez
zehmeride
anlatın ne olur
yayla günlerini
çamura belenmiş gidiği
çadırları yıkan rüzgarı
teni gızartan güneşi
soğuktur suları hani bir tas içilmez
morhamam ovası yanarken
oraya bahıp güldüğünüz günleri
evde kürtce konuşup
okulda zorla türkce
her sabah yemine durup
Türküm diyen çocuklarınıza
şaşı bahan bu devleti
verin ellerinizden öpeyim
Haber anlamaz devlet
cendermeler ürkek gelir köy içine
Muhtarın evidir en güvenli yer
çağırır devlet ayağına
Anlamadım der kürtce
cenderme inatla söğler türkce
Muhtar araya girer
tercümanı ahval
verin elinizi öpem
o güzel ellerinizi
ölem ben ölem
o çilekeş masum duruşlarınıza
amel defterinde yazılı
allah bilir galbimizi
yoksulluk ayıp ve günah değilse
başka ne ararlar
hesap gününde
ne sorarlar
allah bilir galbimizi.........a.a