İlkbaharda bir gül gibi açarken
Kopardın dalımdan soldurdun beni
Gökyüzünde kuşlar gibi uçarken
Kırdın kanadımı öldürdün beni.


Aşkın benliğime kurt gibi daldı
Ne akıl ne fikir ne zekâ kaldı
Yerini asılsız hayaller aldı
Aldın da elimden çıldırdın beni.


Baharımı kışa çevirdi nazın
Sesi gitti teli kırıldı sazın
Yalnız bana mıydı sevgi vaazın
Sevda ikliminde yıldırdın beni.


Bizim kavuşmamız artık mahşere
Bu dünyada bana sen bir haşere
Sayende bulaştım dermansız şerre
Elem çukuruna daldırdın beni.


Yeter çektirdiğin git artık yeter
Gönlümde ateşsiz dumanım tüter
Damıma tünemiş baykuşlar öter
Ölmeden makbere doldurdun beni.


Leyla-i mecnuna döndürdün beni
Yanar dağ gibiydim söndürdün beni
Hani söz vermiştin kandırdın beni
Daha ham meyveyken oldurdun beni…



Salih Yıldız…12.02.2008



.