Özüm ağaçtır benim, işlendim kâğıt oldum
Her sayfam ayrı öykü, yazıldım ağıt oldum
Tecrübeyle kazılmış bilgiler var içimde
Bazen öykü ve roman bazen başyapıt oldum

Ne raflarda yıllarca durmakla yaşlanırım
Ne de tozlanmış halde kalmaktan hoşlanırım
Sararmış sayfalarım okundukça günbegün
Karanlıkları delen nur ile eşlenirim

Bilmediklerin bende, merak ettiğin bende
Gezip gördüğün bende, bakıp tattığın bende
Her sayfam dosttur sana, oku, bilgilen, dertleş
Canın acıdığında tutup attığın bende

Ben nebi hadisiyim, ben Rabbinin sesiyim
Ben bilgi kaynağıyım, cehalet kafesiyim
Toprağın sırrı bende, uzayın sırrı bende
Ben ilim soluyanın tükenmez nefesiyim

Sayfa sayfa dizildim adım kitaptır benim
Ne kızdım ne bağırdım, işim hitaptır benim
Coşari yıllar yılı elden düşürmez beni
Karanlık nedir bilmem, gecem mehtaptır benim

İbrahim COŞAR