Ne insanlar gördüm insan olmayan,
Ben’’’Edep’’’dedikçe boş boş bakardı.
Ne çiçekler gördüm asla solmayan,
Ben’’’Allah’’’dedikçe yaşlar akardı.

Ne sevdalar gördüm dünyalık değil,
Ölüm vuslattı hep,ayrılık değil,
Bir olmak,birlikti, aşk’taki meyil,
Ben ’’’Ümmet’’’dedikçe ağıt yakardı.

Ne belalar gördüm dünya evinde,
Sefalet başımda kopukluk dinde,
Biraz söyleyeyim dinle de sende,
Ben’’’Bitsin’’’ dedikçe bentler yıkardı.

Ne tarihler gördüm biz bölünmüştük,
Biz yok artık benlik,peşine düştük,
Bu yolda vuruştuk yetmez küsüştük,
Ben’’’Yeter’’’dedikçe,zincir takardı.

Ne modernlik gördüm adı garb diye,
Varımı sömürdü yoğum hediye,
Sürterim peşinde aceb ne diye?
Ben ’’’İslam’’’ dedikçe kaşın çakardı.

Ne yönetim gördüm çoğu yalancı,
Önce kurtarıcı sonra talancı,
Yamalı cepler boş,karında sancı,
Ben ’’’Para’’’dedikçe kemer sıkardı.

Ne görmüşlüğüm var ne bilmişliğim,
Nede Garb’a karşı kin silmişliğim,
Lale gibi asil Türk’lük kimliğim,
Ben’’’Fetih’’’dedikçe düşman bıkardı!