Geldi geçti kırk beş sene
Bir gönüle giremedin
Bağban olup bahçesine
Varıp gülün deremedin

İnat edip durdun asra
Kerpiç döktün sıra sıra
İcat oldu yukon tuğla
Bir binayı öremedin

Nedir böyle yazın kışın
Karla boran senin başın
Bak kemale erdi yaşın
Bir güzel gün göremedin

Yağdı dertler lapa lapa
Kürtün olup döndü dağa
Elin alıp ta bir yaba
Bir gün olsun kürümedin

Kalpte hüzün gözün yaşlı
Geçti ömrün hep telaşlı
Şöyle ferahça varışlı
Bir gün olsun yürümedin

Dile kolay kırk beş sene
O kaçtı sen kovaladın
Kârın oldu bunca çile
Bir saç telin yolamadın

Gamı kasavetten uzak
Yatıp bir gün uyumadın
Kâbus oldu bütün düşler
Bir kez hayra yoramadın

Bir gurbetten ötekine
Soluklanıp duramadın
Yazık oldu emeğine
Bir menzile varamadın

Başın koyup yar dizine
Tatlı hayal kuramadın
Sarı sazın tellerine
Bir tezene vuramadın

Hep içinde sakladın da
Çağlar Abdal soramadın
Türlü sözler verdin amma
Bir kararda duramadın


Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Nusaybin / 2014