3
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
734
Okunma
Uçsuz bucaksız bir nehir gibiydin.
Akıyordun....
Durdurulması imkansız.
Korkutuyordu bu çağlayışın beni.
Kumdan kaleler örüyor,
Bentler koyuyordum ,
Her gün önüne.
Sense yıkıyordun her gece.
Sabah gözümü açtığımda ,
Silkintilerinle uyanıyordum.
Denize ulaşmak istesemde,
Havzalarında,
Kapalı kalıyor,
Girdabında kayboluyordum..!!!!
Seda Karakaş
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz