Çıkmaz oldu hayalimden düşümden,
Bağında gül olup açtığım köyler
Bir kara sevdadır gitmez başımdan
Tarlasında ekin biçtiğim köyler.

Yaz gelince şenlenirdi yazılar
Yaylıma çıkardı çifte kuzular
Şimdi yad ettikçe bağrım sızılar
Yaylasına konup göçtüğüm köyler.

Yare yemin verip caymasın diye,
Sevdamızı kimse duymasın diye
Dualar ederken, kaymasın diye
Bahtımıza yıldız seçtiğim köyler.

Yavan ekmek bölüşürdük haz ile
Dostluğumuz çoğalırdı az ile
Kırlarında dolanırken yoz ile
Pınarından sular içtiğim köyler

Kışta umut idi gelen baharım
Bir çift öküzüm dü yegane varım
Sırtta heybem bacağımda şalvarım
Nadasına tohum saçtığım köyler

Kara lastiğimin bir eşi yırtık
Bir çeketim vardı düğmesi pırtık
İstesem de geri dönülmez artık
Bir zaman uğrayıp geçtiğim köyler.

Kul Hakkı’ya bir ah kaldı beride
Korkarım söylersem dağı erite
Yıllardır yoluma bakar geride
Çırpınıp gurbete uçtuğum köyler.