Vakit geldi tamam artık
Gidiyorum yavaş yavaş
Okyanus dalgalı gemi yatık
Batıyorum yavaş yavaş...

Ne sevmeyi ne de sevilmeyi
Öğrenemedim ben gülmeyi
Mutluluk trenine çelmeyi
Takıyorum yavaş yavaş...

Yüreciğim ölü gönlüm ıssız
İçerim ağlıyor sessiz sedasız
Gençliğimden emeksiz tersiz
Çalıyorum yavaş yavaş...

Gözler ümitsiz kirpikler süzgün
Hayaller küsmüş ümitler bezgin
Sırdaşım aynalara üzgün üzgün
Bakıyorum yavaş yavaş...

Ne hayatmış hele bak bak hele
Yanlış köye sapmışım bile bile
İnsanlık sınavından ikmale
Kalıyorum yavaş yavaş...

Ne değerim kalmış ne sıtara
Fiyatım bilinir baksan tutara
Geçmişi düşünüp uzak yollara
Bakıyorum yavaş yavaş...

Yiyorum bir bir feleğin sillesini
Sırtımda bulmuşum hançerin iyisini
Elemin burcunu kederin kalesini
Yapıyorum yavaş yavaş...

Suç kimde; bende mi kaderde mi?
Döküyorum işte böyle derdi mi
İyisiyle kötüsüyle kendi kendimi
Yeriyorum yavaş yavaş...

Hüseyin gübre lazım sevgi darısına
Yerleşmek gerek kalbin durusuna
Hissettirmeden yolun yarısına
Varıyorum yavaş yavaş...