Gece sensizliğe sarılırken
Sızlayan candı
Dökülen kandı gözlerimde
Hayalini avuturken yüreğimde
Gönlüm fermana karşı geldi
Aşkı tende sevdayı sende buldum.

Tam on iki de vurdum derken,
Işıklar söndü zaman durdu
Sol yanımda
Canım,da can
Damarım,da kan dondu.

Zöhre yıldızları aydınlatırken yolumu
Ne gece laftan anlıyor
Nede yaralı şu gönlüm
Ben bende değilim bu gün
Titriyor bedenim
Hüzün karanlığa kurşun vururken.

Seni ilk tanıdığım yerdeyim
Gözlerimin nemine karıştı gözlerin
Hüzün vurdu sol yanımda
Hangi mevsimde geçsem sende duraklıyor yüreğim
Ben bende değilim artık hala sendeyim
Sanki bir kul yığını yüreğim
Ateşlerde küldeyim.

Oysa sen canımda candın
Damarım,da kan
Yavaş,yavaş
Tükenmeye mahkum yüreğim
Küle döndüm ,yangın yeri yokluğun
Gel savur sol yanımda kalan küllerini
Şok al hüzünleri dertleri
Bana verdiğin acıları.

Yüreğimde büyütürken sevdanı
Çok geç fark ettin
Kesib doğradıkça
Çark ettin
Tam on iki,de vurdum derken
Dünya durdu, sen döndün .

Her gece rüzgarın sesinde aradım sesini
Yokluğunu dert bildim
Seni özlüyorum derken
Inanmadın öldürdün.
Işıklar söndü zaman durdu
Sol yanımda
Canım,da can
Damarım,da kan dondu..



Şiir_YARALI_34