Hoşça kal
Kendimden bile çok sevdiğim
Kardelenim
Gönlü yaralım
Vakit geldi artık
Gitmeliyim.


Senin olsun
Bir türlü sonunu göremediğim şiirim
Ayağı kırık iskemlem.
Üzerine ismini kazıdığım
Emektar masam.
Senin olsun
Sevdiğim türküleri kazım Koyuncunun
Hani diyordu ya
“işte gidiyorum bir şey demeden
Arkamı dönmeden şikâyet etmeden”
İşte şimdi ben gidiyorum
Benimde kazım gibi Şikâyetim yok
Ama söyleyeceklerim var sana
Son bir defa…

Senin olsun
Dalımdaki ,
Ekmek kırıntılarıyla beslediğim serçem.
Avludaki sarmaşığım.
Kül tabağında
Umutlarım kadar sönük
Hayatım kadar yarım kalan sigaram.


Senin olsun
Buda benim olsun mu diye
Soracağın her şey.
Senin olsun aşkların en güzeli
Sevginin en erişilmezi
Ve en doruğu dağların.
Senin olsun Samanyolu
Dünya, ay ve güneş.
Yalnız beni bana bırak
Zaman doldu
Gitmeliyim.

Gitmeliyim.
Gideceğim diye
Dilek ağaçlarına koşma sakın.
Kalamam
Gözlerinin içi gülecek diye.
Çünkü benlik değil
Bu seferki gitmelerim.
Eller arasında olmuştu gelişim
Eller üstünde gitmeliyim.