Akma gözlerimden ey hayat!
Namlunun ucunda kurşun gibiyim.
Vicdanın, insafın yok mu hiç senin?
Yaşayan çileli efsun gibiyim.

Ben
Kendi içimde
Yanar dönerken
Karşıma bir çiçek çıkarmak niye?
Bilirim istemez yar olmaz bana.
Yok muydu verecek başka hediye?

Akma gözlerimden ey hayat!
Dön geldiğin yöne doğru.
Yol boyunca adımı anma.
Ben mahşere gidiyorum.

Kimsin? Kimsin?
Görmediğim her yersin.
Görmek istesem izin vermezsin.
Bir kulum işte
Sevda yolunda
Bir canım var ne istersin?

Akma gözlerimden ey hayat!
Korlar üzerinde dans ettirme...
Mavi göğü ser altıma.
Bana illa ki deniz dedirtme.

Sevdiklerim başka şehirlerde yaşar.
Yüreğim her gece dolar taşar.
Bir de o çiçek var şimdi,
Uzaklardan kokusunu duyduğum.
Beğendin mi yaptığını?
Beğendin mi ey hayat?

Akma gözlerimden ey hayat!
Heyhat!
Heyhat ki heyhat!
Yaşamak bir mucize, bir sanat...

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN