Umudu bağlayıp hayale düşe,
Aklını meçhule kiralıyorsun.
Hatasız kul olmaz arama boşa,
Beyhude kendini paralıyorsun.

Nice söz vermiştin hem de yeminle.
Aran açık mıdır yoksa dininle.
Kaç kez beyaz sayfa açtık seninle,
Yüzüne bakmadan karalıyorsun.

Kendin yapmaz ele öğüt verirsin,
Bu gidişle bilmem nere varırsın?
Gönlünün sesine koşar durursun,
Aklın dediğinde duralıyorsun.

Gurur zincirini kıramayıp da,
Kibiri yerlere seremeyip de,
Sükûtun sırrına eremeyip de
Aklına geleni sıralıyorsun.

Hırsına mağlupsun, nefsine köle
Sevmesem düşmezdim inan bu hale,
Yetmez mi uğruna çektiğim çile,
Meyveli dal gibi ıralıyorsun.

Büyüklük taslama ahirin türap,
Bu dem gelir geçer olursun harap,
Kılavuzun karga, menzilin serap,
Gölgenin peşinde turalıyorsun.

İlaçsın sanmıştım gönül yarama,
Sitemin kör kurşun, bir paslı kama,
Belki de farkında değilsin amma,
Beni can evimden yaralıyorsun.

İsmail GÜL