Bir kış bitip sonra bahar gelecek
Çağla çiçek açışından anlarım
Cemreyle uyanır tüm börtü böcek
Sivri sinek saz çalınca anlarım

Durmadan değişir dağlar tepeler
Kuşlar türküsünü beraber söyler
Yeşile bürünür tüm kırsal yerler
Serçe cık cık edişinden anlarım

Bazı insan anlar insan halinden
Ekmek yedim sular içtim elinden
Çiğdemden çiçekten gonca gülünden
Misler gibi kokusundan anlarım

Atmış bahar gören insan yorulur
Sevgi saygı hürmet insanda olur
İnsan ne bulursa topraktan bulur
Toprak ana oluşundan anlarım

Anlaya anlaya anlamaz oldum
Yaşım ilerledi artık yoruldum
Derdime dermanı sevgide buldum
İnsanların bakışından anlarım

Yaradanım kula sevgi bırakmış
Kimi fakir kimi zengin yaratmış
Denizler kabarmış gemiler batmış
Ben depremler oluşundan anlarım

Bir günde birisi anlasın beni
Gamzeli yanağı buğdaydır teni
Bahara benzetim gül yüzlü yari
Bana bakıp gülüşünden anlarım

Kul yılmaz anlatma bu kadar yeter
Atom düşen yerde bitki mi biter
Hayvanlar insana boynunu büker
Balıkların ölüşünden anlarım

HÜSEYİN YILMAZ