YETMİŞ BEŞ YAŞ ŞİİRİ

Alırsın değneği ayak üç olur,
Gençlikteki yaptıkların hiç olur,
Konuşsan suç, boşa sussan suç olur,
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

İnişe, yokuşa dayanmaz dizin,
Uzağı, yakını pek görmez gözün
Tarih gibi konuş dinlenmez sözün
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

Yedek parçan olur iğne, şurup, hap!
Çare bulamazsın ne yaparsan yap
Ciğer iflas eder yorulur bu kalp
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

Omuzların çöker, belin bükülür,
Ağzındaki dişler tek, tek sökülür
Ayağına otlar bile takılır
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

Senin adın olur hem kel hem fodul
Zoruna gitse de edersin kabul
Diyemezsin ona allahından bul
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

Torunların gelir yatağın paklar
Evlatların bile ölümün bekler
Eski dostların arada bir yoklar
Yaşın yetmiş beşe geldiği zaman.

Sende yaşlanırsın bu güne bakma
Kafanı yalnızca paraya takma
Cennetten bahsedip yolundan sapma
Görürsün o yaşa geldiğin zaman.

Seksene varınca ağrılar azar
Allah’ın kanunu pilanı bozar
Sonunda senin de meskenin mezar
Ne paran kurtarır ne de varlığın.

Havva Ahmet YILDIZ (Babam)
17.10.2000