siz bilir misiniz onurlu, kimsesiz Hatıb’ın Osman’ı?
elinden Kuran, dilinden mesmele düşmez
huşu içinde okur Kuran’ı, tevekkür yollar Allah’a
gözünde hırs, lokmasında haram yoktur
bakışları keskin, hedefinden emin soylu bir adam
elleri nasırlı, alnı kırışık, terler boncuk boncuk
ta Orta Asya’nın bozkırlarından seslenir
kıta kıta yankılanır Bozkurt’un ulvi haykırışları!..


öfke nedir bilmez, peygamber sevgisi saçılır yüreğinden
bir taş vardı kapının önünde asırlar damgalı
otururdu orada gecenin yıldızları sönünceye dek
hayallerini süslerdi canından çok sevdiği evlatları
Ahmet, Hacıali, Ayşe, Hacer, kalın kaşlı İbrahim
her biri uçup gitmişti yuvadan zamanla
en küçüğü İbrahim yanı başında, göz ucunda
yürek yakan ayrılışlar olsa da, dimdikti duruşunda!..


abdestsiz basmazdı toprağa şehitler yurdu diye
oğlu İbrahim’i hafızlık medresesine yollamıştı
billur sesi, yanık ezan okuyuşuna meftundu
gurur kaynağı torunu Saliha Türk-İslam ülküsünde candı
yılların yalnızlığını unuturdu bir gıdım mutlulukta
gönlünde bir tek arzu vardı; Allah’ın rızasını kazanmak
menfaatler dünyasını tanımayan yürekli er kişiydi
ciltler dolusu kitaplara sığdıramadığım dedemdi o benim!..


Zafer Direniş
...

16 Kasım 2014 Pazar 12.15 Lahey