0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1811
Okunma
-Sen-
Başı sonu, belli olmayan;
Kayıp bir coğrafya’sın gözümde.
Güneşe hasret, bir gölgesin yüzümde.
Ve düşe kalka yürüdüğüm, daima yönümü kaybettiğim, bir patika’sın ömrümde!
-Sen-
Taşlarını söküp, kafana attığım;
Irzına geçilmiş, kirletilmiş, onlarca şehir
Bir kadının bile yürümeye korktuğu, izbe bir sokak
Ve sana doğurdukça öldürdüğün, çocuksun rahmim de!
-Hey sen-
Göğsünün ucuna, kıvrılıp yatmak;
Çatlamış toprağına, su olmak istediğim adam!
Evet evet, sana diyorum. Duyuyor musun beni?
İnan yoruldum, ten’den tene, kalpten kalbe dolaşmaya!
-Durulmaktır niyetim-
İzin var mıdır?
Kirlenmiş tenimin;
Ahlaksız, uçkuru bozuk nefsimin
Yedi renk gök kuşağı cennetinde, temizlenmesine?
Hû, sana diyorum...
10.11.2014
Adnan Bilgiç
5.0
100% (1)
