1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1184
Okunma
Ağlamak zor gelmiyor artık
Sensizlik yetiyor yaşlarda boğulmama
Kurtulsam da, çaresiz yakınlıklar sokuyor beni yaşlara.
Masallardaki periler kadar uzak
Onlar kadar imkansızsın bana
Belki de imkansızlığın bağlıyor beni sana.
Ellerini uzatsan, gözlerimdeki perdeyi aralasan
Biraz önümü görsem, yüzünü görsem biraz.
Sızım gittikçe büyüyor
Acılar civa parçaları gibi birleşiyor.
Her an yenileri ekleniyor
Üzerinde ‘AŞK’ yazan hançer
Kalbimi kesmeye devam ediyor.
Günden güne kanıyorum, ölüyorum...
Sanki, fareler beynimi kemiriyor.
Boğazımda düğümleniyor nefesim.
Kurtuluşun adı SEN oldun
Ama ne sen bundan haberdar oldun
Ne de ben senden vazgeçer oldum.
Cevap Yaz