ANAM

Fatihi gönülleri fethet diye doğurdun
Ama bu fatihin
Kendisine bile hayrı yok anam
Gönlümü fetheden var anam

Anam oldun hayırsız çıktım
Oğlun oldum vefasız çıktım
Hep vefasızlara yazdım
Sana yazamadım anam

Bu gözümden dökülen gözyaşlarımı görmedin
Yüreğimden kanayan kanları bilmedin
Görseydin gözümden yaşları silerdin
Bilseydin bağrına basardın anam

Bu kalbim ne kadar kırık ki
Görünce gözyaşları dökersin
Şu gönlüm o kadar yalnız ki
Halime kahrolursun anam

Karnında taşırken mutluydum
Kucağında mutlu olurdum
Sen neşe katıyorsun
Bunlar ağlatıyor anam

Beşikteyken hep yanımdaydın
Hastayken yanımda oldun
Hiç yanımdan ayrılmadın
Şunlar şuradan şuraya gelemiyor anam

Güzel sözümden mutlu olursun
Gözüne bakınca halimi sorarsın
Onlara ömrümü harcıyorum
Kıymet bilmiyorlar anam

Gözyaşlarımı görürsen eğer
Neyim var sorma
Gökyüzüne sor garip halimi
Güneş oğluna açtı mı anam

Şiirimi sana okutmayacağım
Neler çektiniz babamla elimden
Şair yavrun ağlıyor
Bari siz ağlamayın anam

Nasıl olsa ağlamaya alıştım
Çayır çayır yanmaya da
Cennetle cehennem bizim dünyamız
Fani dünya onların dünyası anam.

FATİH GÜLER